- beytin-beytin
- нареч. праздно, попусту
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
beytin — (Ağdam, Bərdə, Çənbərək, İmişli, Qazax, Quba, Salyan, Şəki, Şuşa, Yevlax) 1. işsiz, avara. – Kişi, beytin dayanma, işə əl ver (İmişli); – Ə, niyə beytin gəzirsən? (Kürdəmir); – Bizim qalxozda beytin adam yoxdu (Salyan) 2. boş, istifadəsiz (Quba,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beytin-beytin — (Şamaxı, Şuşa) boşboş, avara avara. – Bu arada nə beytin beytin gəzirsən (Şamaxı); – Axşamatan beytinbeytin dolanır, heş bir işdən yapışmır (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beytinə — (Şərur) hər, adi. – Beytinə işə başı: soxma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beytin — sif. dan. 1. Boş, qeyri məskun (yer haqqında). 2. Sərbəst, azad, işsiz, bikar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iadeli — is. 1) Mektubu alan kimsenin aldığına dair imza attığı gönderi biçimi, iadeli taahhütlü 2) ed. Divan edebiyatında her beytin son sözünü sonraki beytin ilk sözü yapma biçiminde ortaya çıkan söz sanatı, iade Birleşik Sözler iadeli taahhütlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
İADE — Geri vermek. Eski haline getirme. * Mukabilini yapma. Karşılığını yapma. * Avdet ettirmek. * Edb: Bir mısraın veya beytin son kelimesini, kendisinden sonra gelen mısra veya beytin ilk kelimesi olarak kullanma sanatı. İade li şiire muâd da… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
behtin — (Kürdəmir, Mingəçevir) bax beytin. – Vahap behtinin biridi, onnan pıl çıxar? (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beytün — (Bakı) bax beytin (1 ci məna). – Qabağ beytün yərdü, burax çıxsun gəzsün heyvannari, u yərdə otdasun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tərbi’ — ə. 1) dördə çatdırma, dörd etmə; 2) dördə bölmə; 3) eni və uzunu eyni olan; kvadrat; 4) bir ədədi öz özünə vurma; 5) göydəki Ayın bir və ya üç həftəlik olması; 6) bir qitə şeirin hər misrasına üç və ya hər beytinə iki misra artıraraq onu dördlük… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təxmis — ə. bir şeyi beşqat və ya beşguşəli etmə; 2) beşləmə, beşə çatdırma; 3) şeirin bir beytinə üç misra əlavə edib beş misralı etmə; 4) beş misradan ibarət şeir, beşlik; müxəmməs … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əcz — ə. 1) dal, dal tərəf, arxa hissə; 2) beytin son sözü ə. acizlik, bacarıqsızlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti